
خنده های تو کودکی ام را به من می بخشد،
و آغوش تو آرامش هستی ،
و دست های تو اعتمادی که به انسان دارم.
چقدر از نداشتنت می ترسم...!
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط: نوشته های بارونی، ،


پلک های مرطوب مرا باور کن؛ این باران نیست که می بارد، صدای خسته من است که از چشمانم بیرون میریزد.
|